De reis deel 1. Mijn gedachten voor en tijdens de vlucht van Amsterdam naar Dubai

De trip is begonnen. Op dit moment zit ik op het vliegveld van Dubai te wachten op de volgende vlucht naar Singapore. Omdat de reis mega lang duurt deel ik dit onderwerp in 3 delen. Bij deze deel 1: Wat ik dacht voor en tijdens de vlucht van Amsterdam naar Dubai.

1. We zijn op Schiphol. Nu gaat het beginnen
2. Waar is de groep? Waar is vertrekhal 3
3. Gevonden. Afscheid nemen en inchecken maar.
4. Koffer goedgekeurd. 11 kilo onder maximum gewicht.
5. Oké douane is geweest. Alles goedgekeurd nu nog even wachten
6. Mm even Mac kroket halen bij de Mac
7. Uhh dames het is 14:40 de gate sluit om 15:00. Misschien handig om te gaan?
8. In de gate: wat een groot ding! Snel nog foto. Laatste stappen in Nederland. Daar gaat tie dan.

In het vliegtuig:

1. Wow je kunt zelfs boven zitten
2. Yes ik zit bijna bij het raam, 1 stoel er naast.
3. Wat is dit ding groot zeg! (4 motoren, 2 gangpaden, 3-4-3 en 2 verdiepingen)
4. Shit mn oplader ligt nog in mn rugtas maar vind het vervelend om de persoon naast me te storen. Dan straks maar.
5. Oké we gaan vertrekken
6. Best een end rijden voordat we de lucht in gaan.
7. Yes de lucht in. Dat wil ik vastleggen.
8. Wat hoog zeg!
9. Eens kijken welke films er zijn
10. Duurt lang!
11. Hé daar komt het eten.
12. Is het al zo laat?
13. Jakkes wat is die thee vies. Doen ze daar 3 zakken in?
14. Er is Wi-Fi. Da's handig.
15. Kan ik nu een blog typen. Alle tijd voor.
16. Yes de man naast me staat op. Nu kan ik alles pakken.
17. Mm toch niet zo handig opstaan met de tafeltjes opengeklapt.
18. Zijn we er al?
19.Nog 4 uur te gaan.
20. Eens kijken of er nog iets leuks in de nieuwste Eva staat.
21. Dat leest niet handig in het donker.
22. Dan nog maar een film kijken.
23. Frozen. Hoef ik niet zo na te denken.
24. Ah fijn, daar komt het eten en drinken weer.
25. 22:30. Nog 5 kwartier te gaan en dan zijn we in Dubai.
26. Voor maar 2 uurtjes. Maar toch, kan zeggen dat ik er ben geweest.
27. Beide mensen naast me gaan naar de wc. Dan ik ook maar.
28. Eens even buurten bij de andere mensen van de groep die achterin zitten. Helaas zitten we niet allemaal bij elkaar.
29. Hoera we landen over 40 minuten.
30. En dan mogen we weer zo'n lang stuk. Of langer..
31. We zijn geland. Hello Dubai!

Afscheidsfeestje

'Ga je nog een afscheidsfeestje houden?'

Dat was een vraag die regelmatig voorbij kwam. En hoewel ik er eerst geen behoefte aan had weer iets wat ik dan moet regelen en omdat ik wist dat sommige mensen niet zouden komen die ik er wel bij zou willen hebben. Besloot ik toch om een afscheidsfeestje te organiseren. Omdat het mij toch wel leuk leek om verschillende vrienden voor de voorlopig laatste keer te zien en te spreken.

Datum en plaats
Afgelopen zaterdagavond was het dan zover. De uitnodigingen waren verstuurd. Er werden ongeveer 15 mensen verwacht en een paar misschien. Dus eten genoeg (oké achteraf was er genoeg voor een hele week). Dit vind ik altijd zo moeilijk inschatten want je wilt ook niet te weinig hebben.
Locatie was het fietscafé van Koop de Goede Hoop (goede doelenwinkel in Middelharnis). Wel eens geweest? Moet je eens doen als je in Middelharnis bent. Later uitgebreider verslag over deze winkel en fietscafé.

Last minute stressss
Het feestje begon om 19:00 dus om iets over 18:00 stapte ik in mijn auto om de sleutel op te halen op het adres waar ik dacht dat die was. Maar toen ik daar aanbelde bleek dat de sleutel heel ergens anders was.
Dus ik naar dat adres gesjeesd en daar aangebeld maar natuurlijk, zal je net zien, niemand thuis. 'Heb ik natuurlijk weer' schoot er al door mij heen. Na wat verder gebeld te hebben wees iemand mij op het adres waar de reservesleutel was. Diegene was gelukkig wel thuis dus om 5 voor 7 was ik binnen en kon alles doorgaan.

Dutch High tea party
Ik wilde graag een avondje met allerlei Hollandse hapjes. Leuk neergezet op etagères zodat het een high tea party werd. Er waren onder andere: mini tompouces, saucijzenbroodjes en bolussen van de echte bakker Akershoek uit Ouddorp (handig hoor een bakkerij in de familie), mini stroopwafels en crackertjes met salade. De koffie en thee ging er volop doorheen dus genoeg voor iedereen.

Bedankt iedereen die er was! Ik vond het een gezellig afscheid! Ook bedankt voor de envelopjes, cadeautjes, chocola en de hulp bij het voorbereiden.

Het is dat ik niet ieder jaar weg ga. Anders zou ik volgend jaar wel weer een feestje willen.

Voor foto's, neem een kijkje in mijn fotoalbum

7 dingen die ik nog wil doen voordat ik wegga

Morgen over 2 weken zit ik in het vliegtuig. Dat betekent nog 2 weken van voorbereidingen. Naast alle dingen die ik nog moet doen (denk aan huis opruimen, kledingkast uitruimen, uitzoeken wat voor werk ik kan gaan doen), zijn er ook nog een aantal dingen die ik deze laatste 2 weken in Nederland heel graag wil doen.

1. Een dagje naar de Efteling!
Ik houd daarvan. Het sprookjesbos, de attracties. Echt, een dagje naar de Efteling is iets wat ik heel graag nog zou willen doen. Maar zoals je misschien eerder hebt gelezen in een blog (de voor- en nadelen van alleen wonen) valt deze daar duidelijk ook onder. Want om nu in je eentje naar de Efteling te gaan is ook zo alleen. En de meeste mensen werken natuurlijk ook gewoon overdag. En het is best prijzig. Maar we zullen zien...

2. Door een echt groot bos wandelen.
De geur van de herfst opsnuiven, blaadjes gooien, paddenstoelen zoeken en na afloop ergens bij de verwarming in een restaurant appeltaart eten met chocolademelk. Of pannenkoeken eten in een pannenkoekenrestaurant. Of allebei?
Ik wil een dagje dat ideale herfstgevoel. Voel je al wat ik bedoel?

3. De zonsondergang zien op het strand.
Gewoon omdat het kan en ik het wil:). Hopelijk is het dan wel een mooie zonsondergang.

4. 's Ochtends vroeg de zonsopgang zien en reeën spotten op de slikken van Melissant.
Oké, iedereen die mij een beetje kent verklaart me nu voor gek. Want ik kom echt nooit vrijwillig om 6:00 m'n bed uit. Maar wellicht dat als er iemand mee gaat ik het dan wel kan. Heb ze namelijk nog nooit gezien en lijkt me zo mooi om dat een keer mee te maken in de stilte van de dag als iedereen nog slaapt.

5. Afspreken.
Binnenkort houd ik een afscheidsfeestje waar ik al van een aantal mensen afscheid kan en zal nemen. Maar ik wil nog graag met sommige mensen privé afspreken. Samen tijd doorbrengen door heel simpel samen een rondje te lopen op het strand of samen op de bank te kletsen. Dat ga ik echt missen straks. Die simpele dingen.

6. Mijn bloemenbon inwisselen.
Gewonnen op de scoutsfair in Ouddorp 2 weken geleden. Als je daar nog nooit bent geweest, aanrader voor volgend jaar met de kinderen.Maar aan een bon in de la heb je niet zoveel. Dus deze week maar eens naar Ouddorp rijden om een mooi boeketje uit te kiezen.

7. Huis minimaliseren.
Oké, deze hoort ook onder het kopje 'moeten' maar het is ook iets wat ik wil. Leeg huis is een leeg hoofd. Overbodige dingen weg en dan volgend jaar weer in een opgeruimd huis terug komen.

Het leven van een supermarktmedewerker

Dat was het dan. Mijn allerlaatste werkdagje bij Port Zélande. Weer een periode afgesloten. Gelukkig mag ik als ik wil terugkomen dus de deur is nog niet helemaal dicht, mocht het nodig zijn. Nooit gedacht: Maar ik ga het echt missen. Zelfs het vroege opstaan.. oké dat dan weer niet. Maar wel de broodafdeling waar ik een half jaar heb gestaan.

In totaal heb ik nu 7 jaar in verschillende supermarkten gewerkt. Hoewel het nooit mijn droombaan is geweest is het wel iets wat ik leuk vind en dat bij me past. Ik houd van de afwisseling en contact met collega's onderling en de gasten/klanten.

Maar soms denk ik wel eens bij gasten: Had je de cursus 'hoe gedraag ik mij in de supermarkt' niet kunnen volgen? Daarom speciaal voor die mensen (en voor wie het leuk vind om te lezen) de complete en totaal gratis cursus 'hoe gedraag ik mij in de supermarkt':

1. Bij de kassaband staan van die bordjes, dit heet een beurtbalkje. Doe je dit achter je boodschappen, dan weet de caissière waar jouw boodschappen stoppen. Super handig! Maar dan moet je het wel gebruiken. Wat ook niet handig is, is om pas als de caissière zowel jouw boodschappen als die van degene achter je heeft gescand te zeggen dat de helft niet van jou was.

2. Bedenk van tevoren in welke supermarkt je staat en dat je dan misschien een bonuskaart nodig hebt. Ga niet pas als alle boodschappen zijn gescand door je portemonnee of handtas zoeken naar je bonuskaart.

3. Begroet de caissière, ten eerste is dat beleeft, hij of zij doet het tenslotte ook als het goed is, en ten tweede weet de caissière of je Nederlander of een buitenlandse bent en kan zich dan met het noemen van het bedrag eventueel aanpassen aan je taal. Verbaast kijken en verder niks doen gaat niet helpen.

4. Zeg de caissière gedag als er is afgerekend, Zelfde reden als hierboven. Loop niet weg als je denkt dat het klaar is. Want in mijn geval ren ik je gewoon achterna als het betalen niet is gelukt. 1 keer gedaan bij iemand toen ze had gepind maar pin was geweigerd, mevrouw liep gewoon weg met boodschappen zonder betaald te hebben dus hup erachteraan!

5. Geef het geld áán de caissière. Zij bijt niet, is niet vergiftigd en zal je echt niks doen. Belooft! Het is gewoon heel vervelend als je allemaal muntstukken moet oprapen die de klant heeft neergelegd. vooral het geld letterlijk een meter van de kassa vandaan neerleggen is heel irritant. Waarom niet gewoon geven? Nog erger: Het geld gooien naar de caissière. Dat deed een klant in een supermarkt waar ik heb gewerkt altijd. Ik durfde het niet, maar het liefst wilde ik het terug gooien.

6. Vraag niet gelijk bij binnenkomst waar alles ligt. Alles heeft meestal wel een logische plek dus ga eerst kijken of je het kunt vinden. Een supermarktmedewerker heeft namelijk niet alle tijd om overal met je mee naar toe te lopen.

7. Op de broodafdeling op Port Zélande kunnen de mensen zelf broodjes pakken. Deze doen ze dan in een plastic tasje. Deze tasjes zitten in een kartonnen doos met broodjes erop, die doos staat op een paal en die paal staat naast het stokbrood of bij de ingang. Snap je het nog? Men loopt er bijna letterlijk tegenaan. Maar bijna niemand kan die zakjes vinden. Dus meerdere keren per dag krijg je de vraag: Waar liggen de zakjes? En beste gast, als er dan wordt gezegd: Rechts naast het stokbrood in die doos dan betekent dat niet: links achter het stokbrood uit de doos. Klinkt misschien niet aardig maar als ik een euro had gekregen voor elke keer dat iemand dat vroeg en niet luisterde was ik aardig binnengelopen.

8. De meeste supermarkten sluiten om 20:00 uur. Eigenlijk is het heel simpel te zien: Zijn de deuren dicht, loopt er niemand meer rond en zijn eventueel de lichten uit? Dan heeft het weinig zin om nog aan de deuren te rammen of als de deur nog niet op slot is gewoon naar binnen te lopen. Hetzelfde geld om 6:30.

9. Wordt niet boos op de caissière als je 1 cent teveel heb moeten betalen. Zij kunnen er ook niks aan doen dat we in Nederland de bedragen afronden. En sowieso is het niet goed voor je hart om je daarover op te winden. Dus ontspan, er zijn ergere dingen in het leven.

10. Begin geen heel verhaal in het Duits, Frans, Spaans of verzin het maar. Supermarktmedewerkers doen hun best maar kunnen echt niet alles verstaan. Gewoon kort uitleggen wat je bedoelt, eventueel in het Engels of met google translate is heel fijn. Er een heel verhaal aan vastknopen en daarbij heel snel en onduidelijk praten is echt niet nodig.

Vragen vragen vragen

Domme vragen bestaan niet leren we altijd, maar soms denk ik: Vraag je dit nu serieus?

1. Waar zijn de kassa's?
2. Zijn jullie gesloten? (als alle deuren op slot zijn en de lichten uit.)
3. Bij de kassa: Is dit de kassa afdeling?
4. Bent u open? Nee ik zit/sta hier voor de sier.
5. Waar ligt het stokbrood?Letterlijk voor je neus.
6. Er zit een deukje in het stokbrood, mag ik hem dan gratis?
7. Met zwaar accent: Spreekt u Frans? Nee maar zo te horen spreekt u wel Nederlands.

Zo zie je maar, je beleeft zo nu en dan nog eens wat in de supermarkt. Als iedereen zich sowieso aan deze punten houd moet het een stuk makkelijker worden voor iedereen. Want om met de bekende zin te spreken: Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker.

Hoe is het op jouw werk eigenlijk?

Liefs Charlotte

Hoe een avondje bij iemand eten onverwachts anders verliep

'Jullie zijn vanavond om 18:15' welkom. Stond er in het bericht dat een vriendin in de groepsapp stuurde. Samen met nog 2 vriendinnen was ik uitgenodigd om bij haar thuis te komen eten. Alleen toen ik daar binnenkwam bleek dat het toch iets anders ging verlopen dan verwacht.

Blinddoek
Toen ik mijn auto geparkeerd had kwam er een vriendin aangelopen met een theedoek. Zonder iets te vragen of ik het er wel mee eens was zat er opeens een theedoek om m'n hoofd waardoor ik totaal niks meer zag. Gelukkig begeleidde ze me naar binnen, daar achter de deur hoorde en voelde ik dat er iemand zat die zich als een losgeslagen hond gedroeg. Daar schrok ik best wel van en wilde diegene klap voor d'r kop geven maar ik heb me ingehouden.

Surprise
Vervolgens merkte ik dat we de woonkamer in kwamen. Theedoek ging af en toen... SURPRISE! Ik was echt totaal overrompeld. Als eerste zag ik iemand anders die ik niet had verwacht snel een foto maken en toen ik om me heen keek wist ik dat de avond een andere wending zou krijgen. De vriendin waar ik thuis was zei: we wilden nog voordat je naar het buitenland gaat nog met z'n allen eten :). Hoe lief toch! Ook lagen er 4 zakken kruidnootjes en chocoladeletter op m'n stoel als cadeautje.

Hawaii party groep
Waarom deze groep zo heet weet ik echt niet meer maar in deze groepsapp zitten 6 meiden, 4 jonkies en 2 oudjes, en 2 keer in het jaar spreken we af om met elkaar te eten, of om zoals een jaar geleden met z'n allen in juni sinterklaasavondje te vieren. Superleuk om te doen met elkaar! Echt mega lekker gegeten: Mexicaanse schotel, pannenkoeken, ijs en zelfs spruiten op die ik absoluut niet lust. (Denk dat m'n moeder gechoqueerd zal zijn als ze dit leest.) Oké, wel vermengd met vanalles waardoor je ze bijna niet proefde, maar ik heb ze op.

Grote envelop
Na afloop kreeg ik een grote dikke envelop mee met daarin allemaal kleine kaartjes en briefjes. Regel is dat ik als ik straks heimwee heb of als het even tegenzit er 1 briefje uit mag halen. Dus die envelop ligt nu verstopt onderin een la van de kast. Hopelijk ga ik die straks niet vergeten mee te nemen!

Bedankt lieve meiden! Ik vond het super leuk en het was echt een totale verrassing tot het allerlaatste moment.

De voor- en nadelen van alleen wonen

'Ga je dan helemaal alleen?' Is een vraag die regelmatig wordt gesteld. En ja ik ga alleen. En nee ik vind dat echt niet eng. Sterker nog, ik vind het ideaal om alleen te gaan en zelf te beslissen wat ik wel en niet wil doen en met niemand rekening te hoeven houden. Dat geldt niet alleen voor een reis maar ook nu ik dit thuis, alleen op de bank typ. Misschien is dit allemaal onbekend terrein en heb je er nooit bij stilgestaan.

Of je nu alleen woont omdat je de juiste partner nog niet hebt gevonden, gescheiden of weduw(e)(naar) bent of dat jij en je partner om wat voor reden dan ook niet onder 1 dak wonen, deze punten ga je vast en zeker herkennen.

Thuis
De een geniet ervan om thuis te komen in een stil huis na een drukke dag. Geen legoblokjes waar je over struikelt als je binnenkomt. Maar voor de ander kan het ook heel stil zijn. Niemand die (meer) vraagt: 'hoe was je dag?' Of iemand die naar je luistert. Stilte kan soms ook te stil worden. Ander voordeel is dat je zelf kan bepalen hoe je de inrichting van je huis doet. Wil jij jaren 50 inrichting? Niemand die er wat van kan zeggen. Maar aan de andere kant als je geen keuzes kan maken (zoals ik) kan het lastig zijn als er niet iemand is die de knopen doorhakt. Zo heeft alleen zijn allemaal voor en nadelen. Wil je 3 programma's tegelijkertijd kijken? Lekker doen. 7 avonden in de week weg, spontaan langer op visite blijven, of een rondje fietsen? Niemand die klaagt. Je bent een stuk flexibeler omdat je met niemand rekening hoeft te houden. Maar aan de andere kant, die (af)was die er stond toen je de deur uit ging stond er bij thuiskomst nog steeds. Alle huishoudelijke taken moet je zelf doen, anders gebeurd het niet. Of wat alleenstaande ouders vast zullen herkennen: 'Je moet er altijd uit 's nachts en altijd oppas regelen als je een avondje uit wilt. Alle keuzes die te maken hebben met de opvoeding moet je alleen nemen.'

Uitstapjes
Efteling, dierentuin, musical of concerten. Ik hou er van! Maar ook iets waar je als je alleen woont mee te maken krijgt en niet zo leuk is. Je moet zelf aan vriend(inn)en vragen of ze mee willen. Zo niet, dan kan je of alleen of niet gaan. Hetzelfde heb je met vakantie. Ik ben dol op kamperen. Vouwwagen, campinglife in de zon in Frankrijk bijvoorbeeld. Maar om nu in je eentje 2 weken in een vouwwagen te bivakkeren... Tja dat doe je ook niet. Ik krijg regelmatig ook de vraag hoe ik zo'n backpack reis kan betalen. Het antwoord is simpel: Omdat ik veel werk en weinig dagjes of avondjes uit ga en zuinig leef kan ik veel sparen en dat dus doen.

Feestdagen
Met name rond de kerstdagen en oud en nieuw herken ik deze: De meeste mensen vieren 1e en 2e kerstdag met de (schoon)familie of vrienden. Vorig jaar vierden wij zelf kerst op de 24e omdat mijn moeder 1e kerstdag en mijn vader 2e kerstdag moest werken. Wat dus betekende dat ik de feestdagen zelf alleen zou zijn. En eerlijk gezegd zag ik daar best wel tegen op. Normaal heb ik daar nooit last van maar met kerst vind ik dat echt super saai. Gelukkig kwam zeer spontaan (die kerstochtend na de kerkdienst pas afgesproken) iemand op visite die ook alleen thuis was en hebben we de middag en avond gevuld met All you need is love kerstspecial. Schrijf ik dit op om zielig te zijn? Absoluut niet! Ik klaag niet en kan me prima vermaken. Maar ik kan me ook voorstellen dat als je écht niemand (meer) hebt kerst heel eenzaam kan zijn. Hetzelfde geldt soms met oudejaarsavond. Ik hou van gezelligheid met mensen om me heen. Vooral met oudejaarsavond moet je niet alleen zijn vind ik. Behalve als je dat zelf wilt natuurlijk. Gelukkig heb ik vele oudejaarsavonden in het gezelschap van anderen gevierd maar ook een aantal thuis alleen op de bank. En dat is dan echt alleen en niks aan. En ik ben nou niet zo'n type dat zichzelf ergens gaat uitnodigen. Dat vind ik dan weer zo raar staan.

Waarschijnlijk denk je nu nog lang niet aan de decembermaand. Maar denk er tegen die tijd eens aan: wie ken je die dan echt alleen is? Een vriend, familielid? En denk er eens over na of je hem of haar wilt uitnodigen om bij je langs te komen en samen oud en nieuw te vieren. Je maakt de ander er blij mee en daardoor hopelijk jezelf ook.

Vragen en opmerkingen
Dan zijn er ook nog de vele vragen en opmerkingen die je altijd gesteld krijgt. En, misschien niet zo positief om te zeggen, maar als ik eerlijk ben vind ik die bijna allemaal echt heel vervelend om te krijgen.

1. Heb je al een vriend? Ja die heb ik zeker. Maar niet zoals jij bedoelt. En, betekent het als je nog niet officieel verkering hebt dat je dan zielig bent of er iets ontbreekt? Dat je pas echt gelukkig kan zijn en er echt bij hoort als je een man of vrouw naast je hebt staan?

2. Dat komt vanzelf; je bent zo leuk. Ik ken genoeg mensen die ook heel leuk zijn en heel alleen. En zeg je 'dat komt vanzelf' ook tegen iemand die nog geen kinderen heeft?

3. Misschien kom je straks wel terug met een Australiër! Oké deze zegt echt bijna iedereen en is echt de nummer 1 reactie die ik niet leuk vind om te horen.

4. Ga eens meer uit, of op een datingsite. Waarom zou ik dat doen als ik daar niet van hou en niet op zoek ben?

5. Je moet niet zo kieskeurig zijn. Ik ben niet kieskeurig, ik ben tevreden met wat ik heb en kom niks te kort.

Hoe goed bedoelt die vragen en opmerkingen misschien ook zijn, ze kunnen ook heel negatief en kwetsend zijn voor de mensen tegen wie je het zegt. Mensen kunnen het gevoel krijgen dat je pas meetelt als je officieel een partner hebt, jaar of wat later getrouwd bent en aantal kinderen hebt. Misschien wilt de ander niet vertellen hoe zijn of haar liefdesleven in elkaar zit.
Ik hoorde een keer op de radio dat bijvoorbeeld sommige mensen niet eerlijk durven te zeggen waarom ze geen vriend(in) hebben, omdat ze op iemand van hetzelfde geslacht vallen en weten dat als dat uitkomt ze door bepaalde mensen verstoten zullen worden. (Voor de duidelijkheid, dit geld niet voor mij mocht je dat misschien denken).
Dus hoe goed bedoelt misschien ook, zeg of vraag het gewoon niet. Zodra die ander wilt vertellen of hij of zij een relatie heeft zal hij of zij dat vast wel vanzelf doen wanneer hij of zij dat zelf wilt.

En wat vind jij het grootste voor- en nadeel aan alleen wonen, alleen zijn?

Keuzes, keuzes, keuzes

Keuzes maken.
Als ik iets lastig vind is dat het wel. Hoe weet je welke keuze de juiste is? Dit kan in een winkel zijn: ga ik wel of niet voor die nieuwe jurk? Partnerkeuze of keuze voor een opleiding. Ik ben iemand die meestal heel lang nadenkt. Eerst alle obstakels overzien en daarna knoop doorhakken. Ook laat ik me best beïnvloeden door de mening van anderen. Daardoor heb ik een aantal keuzes (nog) niet durven maken.

Mijn backpack avontuur staat vol met keuzes. Ga ik wel of niet? Waarheen? Wanneer? Hoelang? Wat ga ik doen? Allemaal keuzes die ík moet maken. Een ander doet het niet.

Voor mij begon het allemaal toen ik afgelopen januari dit op facebook plaatste:

Toen ik hele dagen werkte dacht ik steeds: Als ik niet zou werken zou ik van alles doen. Backpacken in Australië, reizen door Amerika, vrijwilligerswerk in Afrika. Kortom genoeg mogelijkheden. Nu werk ik niet maar twijfel ik wat de juiste keuze zal zijn.

De reacties kwamen allemaal op hetzelfde neer: Als je het echt wilt moet je het doen. Nu kan het nog, straks heb je spijt dat je het niet hebt gedaan. Dus in m'n hart had ik al snel de keuze gemaakt: Ik wil naar het buitenland! Maar hoe en waar dan?

Zoals ik in m'n eerste blog al schreef wil ik een land waar Engels de voertaal is en buiten Europa. Uiteindelijk werd dat dus Australië. Maar Australië is BIG. Very BIG! Je kunt dus nooit alles zien. Ga je dan voor de kust (daar zijn er ook nog 4 van) of binnenland? En ga je alleen of met een organisatie? Allemaal punten waar ik tegenaan liep. Maar ik ben blij dat ik op een paar kleine dingen na nu alles wel weet. Wat een rust geeft dat.

Alleen of samen
Zowel alleen of samen reizen heeft voor en nadelen. Alleen kan je je eigen plan trekken, wil je ergens langer blijven, niemand die er iets van zegt. Ook denk ik dat je eenvoudiger op andere mensen afstapt. Je moet eigenlijk wel als je contact wilt. Maar aan de andere kant is samen wel stuk gezelliger. Je bent heel cliché maar waar, niet alleen. Je kunt alles met elkaar delen en elkaar helpen waar nodig.
Heel veel mensen vragen ook of ik alleen ga en of ik dat niet eng vind. (Daar over later meer). Maar als er niemand is die in de gelegenheid is om mee te gaan, moet je dan maar niet gaan?

Als je googelt op 'backpacken Australië' loopt je scherm vol met tips, blogs en reisorganisaties. Natuurlijk kun je alles zelf regelen. Maar ik weet van mezelf dat ik dan geheid iets ga vergeten (been there, done that). Dus besloten om via een organisatie (travel active) te gaan. Samen met nog meerdere mensen die ik nu nog niet ken maar die ook besloten hebben het avontuur op te zoeken. Het geeft mij rust dat alles wordt geregeld en ik alleen maar na hoef te denken wanneer ik wil vertrekken, m'n route uitstippelen en m'n visum hoef aan te vragen. Het kost wat maar dan heb je ook wat.

Iets anders waar ik lang over twijfelde was: Wanneer wil ik gaan? De seizoenen zijn omgedraaid zoals je waarschijnlijk wel weet. Het lijkt mij wel leuk om kerst op het strand te vieren en voor het eerst ook de nieuwjaarsduik te kunnen doen. Dus ik wist dat ik ergens in het najaar wil gaan. Maar ja het najaar is wel lang. Bij travel active kun je een aantal data kiezen wanneer je wilt vertrekken. September vind ik te vroeg, november te laat dus het word oktober. Wanneer ik terug kom weet ik echt nog niet. Maar ik denk nu uiterlijk juni of begin juli 2019.

Eerst vliegen we naar Sydney waar we dan een paar dagen uitleg krijgen over alles en nog wat. Daarna wordt je losgelaten en kun je zelf kiezen of je alleen of met een reismaatje verder gaat die je hebt leren kennen in het vliegtuig.
Omdat Sydney in het oosten ligt en ik na 4 maanden ook naar Nieuw-Zeeland ga wil ik de Oost-Zuidkust pakken (tips voor slaap- en werkplekken daar zijn welkom) en dan na 4 maanden naar Nieuw-Zeeland vliegen. Om daarvandaan weer terug naar Nederland te vliegen. Hoewel dat laatste, daar ben ik nog niet helemaal over uit. Iets met keuzes maken. Had ik al gezegd dat ik dat best lastig vind?

Daar gaan we dan

Hier is tie dan. Mijn allereerste blog op dit forum. Dinsdag 16 oktober hoop ik als alles goed gaat naar Australië en Nieuw-Zeeland te vliegen om daar een ruim half jaar te gaan rondreizen en werken met mijn backpack.
Op deze site wil ik verhalen gaan schrijven over mijn voorbereidingen, de reis, mijn ervaringen, tips vragen en geven en zo nu en dan wat over mezelf delen. Het lijkt me leuk als je me wilt volgen en mijn verhalen wilt lezen :). Laat gerust een bericht achter in de comments.

Vragen, vragen, vragen.
Als je verteld dat je wilt gaan reizen krijg je heel veel reacties, gelukkig vrijwel alleen maar positieve. En ook heel veel vragen. Wat me opvalt is dat ik (best logisch) heel veel dezelfde vragen krijg. En ik moet eerlijk bekennen dat als je het verhaal 6 keer hebt verteld je dan niet altijd zin hebt om opnieuw te beginnen. Daarom bedacht ik om deze eerste blog te starten met de meest gestelde vragen en daarbij mijn antwoorden. Ik denk dat dat alles een stuk duidelijker maakt ;)

1. Wanneer vertrek je? Als alles goed gaat vlieg ik 16 oktober aanstaande richting Sydney.

2. Hoelang ga je weg? Dat weet ik nog niet precies maar uiterlijk tot 1 juni 2019. Ik wil namelijk in september een opleiding gaan doen en dan nog wel de tijd hebben om eventueel te resetten en voor te bereiden. Niet overhaast terug komen en gelijk naar school moeten. Maar misschien valt het wel heel erg tegen en ben ik februari al terug. Ik wil bewust geen retourticket zodat ik zelf kan kiezen wanneer ik weer terug kom.

3. Ga je alleen?Ja en nee, ik ga zelf alleen maar ik reis wel met een reisorganisatie (https://www.travelactive.nl/work-travel/australie/backpacken-groepsreis-australie) ik vind het fijn dat ik zeker weet dat alles geregeld word en ik dus niks vergeet. Ik vlieg dan wel met een groep naar Sydney (tussenstop + overnachting in Singapore) en nadat we als groep een paar nachten in Sydney hebben doorgebracht gaan we uit elkaar. Dan kan je kiezen of je alleen verder gaat of met met of met meerdere mensen samen.

4. Vind je dat niet eng alleen? Uhh nee, ben ik gewend en als je niemand hebt die mee kan/wil moet je dan maar altijd hier blijven en nooit doen wat je echt wilt?

5. Ga je alleen naar Australië? Ik ga naar Australië en Nieuw-Zeeland. Tja als je toch in de buurt bent.. ;)

6. Waarom Australië? Ik wilde naar een land waar de voertaal Engels is en buiten Europa. Ik heb nog gekeken naar Amerika maar daar is het lastiger om aan werk te komen als het werk ook door de inwoners zelf kan worden gedaan. In Australië is dat een stuk makkelijker en daarbij lijkt het me ook een super mooi land!

7. Hoe ben je op het idee gekomen? Ik wil al langere tijd gaan reizen. Iets van de wereld zien en andere culturen ervaren. Maar elke keer was er iets dat me tegen hield: geen geld, geen werk, of wel werk en durfde ik geen ontslag te nemen. Daardoor bleef ik het maar uitstellen. Toen in januari m'n kantoorbaan ophield ging ik nadenken: wat wil ik nu echt? Nu ben ik in de gelegenheid en heb ik de mogelijkheid om te doen wat ik wil. Iedereen met wie ik er over sprak zei ook: Als je echt naar het buitenland wilt moet je het nu doen. Dus uiteindelijk na een half jaar nadenken, sparen, bidden, overleggen en heel veel googelen uiteindelijk de knoop doorgehakt.

8. Wat vinden je ouders er van? Wat ze er letterlijk van vinden weet ik niet precies. Zelf twijfelde ik eerst of ik het wel kon maken naar m'n ouders toe, mijn zusje gaat namelijk in september voor een half jaar naar China voor haar opleiding. Ik vond dat ik het niet kon maken om dan ook weg te zijn. Maar uiteindelijk leef je niet voor het geluk van je ouders maar voor jezelf. Volgens mij zijn ze inmiddels wel aan het idee gewend. Sowieso ben ik de meest reislustige van iedereen dus vreemd was het niet toen ik het vertelde.

9. Wat doe je met je huis? Dit vind ik oprecht de lastigste vraag. Simpelweg omdat ik er geen antwoord op heb en het nog niet weet. Aan de ene kant zou ik zeggen: alles opzeggen, spullen verkopen of ergens opslaan en bij terugkomst iets anders zoeken. Voordeel is dat het heel veel geld bespaard. Nadeel is dat je bij terugkomst niks heb, niet weet wanneer je iets krijgt en de huur gaat omhoog dus wat ik nu heb krijg ik nooit meer terug.
Andere optie is: huis aanhouden zoals het is en niks mee doen. Voordeel daarvan is dat als je terugkomt je gewoon weer je eigen vertrouwde plekje hebt en dus zeker weet dat je een woning hebt. Nadeel is dat de vaste lasten ook gewoon doorgaan als je er niet bent. Zoals je leest, ik ben er nog niet over uit. Maar als iemand dé tip heeft dan houd ik mij aanbevolen :)

Dit waren ik denk wel de vragen die ik het meest gesteld heb gekregen de afgelopen week. Dus bij deze de uitgebreide antwoorden :).

En waar was jouw laatste verre reis naar toe?

Liefs,

Charlotte