'Wat mis je nu het meest?' Is een vraag die regelmatig wordt gesteld. De eerste keer toen iemand het vroeg moest ik heel hard nadenken en kon toen oprecht niks bedenken. Maar naarmate de tijd verstrijkt en ik inmiddels hier al bijna 10 weken ben, zijn er toch wel wat dingen die ik mis, of heb gemist.

1. Sinterklaas. Ook al ben ik die fase van geloven in Sinterklaas allang voorbij, toch heb ik de sfeer, de cadeautjes, eten, gezellig samen pakjesavond vieren wel echt gemist.

2. Een eigen huis met privacy. Nu tref ik het enorm dat ik hier nu alleen op een kamer zit. Maar ik heb al in best wat hostels geslapen en dus al heel wat kamergenoten gehad. Denk alleen al aan: snurkende mensen, of mensen die überhaupt hardop ademhalen, mensen die 's ochtends vroeg vertrekken of midden in de nacht thuiskomen. Dan mis je je eigen huis+bed best wel. En een wasmachine! $4,- is gewoon echt veel.

3. Winter. Klinkt gek misschien, want ik mis de kou totaal niet. Maar gewoon de gezelligheid: dekentje, kaarsjes aan, warme chocolademelk of thee, winterkleding aan, sneeuw kijken.. dat soort dingen.

4. Afspreken met vriendinnen en samen naar het strand gaan.

5. Het is vandaag 24 december. Dat betekent dus dat het morgen kerst is. En dat mis ik ook best wel: kerstconcerten, kerst(nacht)dienst, samenzijn met familie of vrienden, kerstliederen zingen in het Nederlands, gourmetten. Uiteraard vieren we hier in Australië ook kerst maar toch is kerst met 21 graden is toch niet hetzelfde.

6. Eten! En dan bedoel ik: Kroketten, frikadellen, satésaus, stampotten, hagelslag haring, kibbeling... Als ik terug ben is het eerste wat ik wil een kroket of frikadel met satésaus.

7. Automatisch Nederlands kunnen praten. Het is een enorm voordeel als Engels niet je eerste taal. Je kunt alles zeggen zonder dat iemand het verstaat, nou ja daar gaan we maar van uit. Maar soms mis ik het wel om Nederlands te kunnen kletsen of liedjes te zingen. Als je onverwachts Nederlands hoort praten geeft dat ook even een gevoel van ik ben niet alleen hier.

8. Christelijke backpackers. Helaas zijn die echt zeldzaam. Tot nu toe heb ik er nog maar 3 of 4 ontmoet. Dat merk je vooral als je op pad gaat met mensen die niet geloven en dus vloeken. Meestal komt het wel ter sprake dat ik christen ben. Niet altijd maar ik maak er geen geheim van. Vaak levert dat ook wel mooie gesprekken op over hoe je leeft en hoe je over dingen denkt.