Facebookpost
Het begon met een simpele facebookpost waarin ik plaatste dat ik op zoek was naar een baan. 6 of 7 reacties gekregen van mensen die een au-pair zochten en zo kon ik verbazingwekkend snel aan de slag in Hastings Victoria. Een dorp onder Melbourne.
Een week later, na mijn surfkamp stapte ik in Sydney in het vliegtuig op weg naar Melbourne waar ik werd opgehaald door de vader en dochter van het gezin waar ik nu sinds 2 weken woon. Nadat we in het Thaise restaurant van de moeder hadden gegeten kwamen we aan in het huis in Hastings.
Hastings is een leuk dorp dat alles heeft wat je nodig hebt: 3 supermarkten, basisscholen, middelbare school, winkels, treinstation, KFC en MacDonalds.

Ik woon dus bij het gezin in huis en zorg hier voor 1 meisje van 8 jaar oud: Sierra. Echt, zo'n lief, vrolijk en beleeft meisje! Ik gun iedereen zo'n dochter als Sierra! Ze eet alles, vraagt hoe je dag was, of je iets wilt drinken echt ideaal. Blijft natuurlijk wel een kind van 8 dus heeft 's avonds wel aansturing nodig om op tijd in bed te liggen en heeft ook wel eens een niet zo'n vrolijk humeur zoals iedereen. Maar over het algemeen is ze altijd vrolijk.

Dagroutine
De dag begint 's ochtends om 7:30. Omdat ze al 8 is kan ze zelf opstaan en zich aankleden. Dat scheelt weer werk voor mij :). Daarna ontbijten, haren borstelen en er iets leuks van maken, lunch klaarmaken (kinderen blijven 's middags op school eten), spullen pakken en om 8:30 met de auto naar school. Haar moeder is 's ochtends thuis dus die helpt meestal met tas inpakken en daarna vertrekken wij samen met de auto naar school. Als ik terugkom vertrekt de moeder naar haar werk. De ene keer is dat 10 uur 's ochtends, de andere keer 4 uur 's middags. Nadat moeder de deur uit is heb ik het huis voor mij alleen en kan ik tot 3 uur doen wat ik wil.
Om 3:15 is de school afgelopen en haal ik Sierra weer op met de auto. Thuis eten en drinken we wat, maakt ze huiswerk, spelen we samen, of zij alleen en koken we meestal samen het avondeten. Om half 8 gaat zij douchen en om 8 uur naar bed. Ze is een ster in tijdrekken en wilt het liefst dat je bij haar in bed blijft totdat ze slaapt dus daar moet ik wel mee oppassen. Maar ik vind het wel heel gezellig dat bed ritueel. Verhaaltjes verzinnen en vertellen, de grootste lol hebben om niks. Ik hou er van!
Daarna plof ik op de bank of in mijn bed met een kop thee en iets lekkers en kijk ik een programma terug of bel/app met wat mensen van thuis. Ik probeer tussen 10 en 11 te gaan slapen, maar omdat ik een avondmens ben wordt het vaak later. Wat ik dan weer voel als ik 's ochtends de wekker hoor.

Qua werkzaamheden heb ik het dus prima getroffen met zo'n lief meisje. Het voelt ook helemaal niet als werk. Ik was ook wel verbaasd toen ik salaris kreeg. Krijg ik hier nu ook nog geld voor??

Is dan alles leuk
Nee, helaas niet. Het feit dat ze een au-pair nodig heeft, en de ouders er dus bijna nooit zijn vind ik al best sneu. Vorige week tijdens een dagje winkelen vroeg ik hoeveel au-pairs ze heeft gehad, ze was de tel kwijt maar in ieder geval meer dan 10. En au-pairs gaan altijd weer weg na een aantal weken of maanden.
Ik heb er wel over nagedacht om weg te gaan, omdat ik vind dat haar ouders haar te weinig aandacht geven. Maar dan komt er weer een nieuwe. En als zo'n meisje zegt dat ze het zo gezellig vind en je niet weg mag gaan, tja dan ga ik niet mijn spullen pakken.
Ook heb ik helaas niet echt een klik met de moeder. Ten eerste praat ze niet veel als we samen zijn en ten tweede ben ik het gewoon niet eens met haar opvoedingskeuze. Misschien denk je er anders over, en dat mag ook. Maar ik vind zelf dat als je kinderen wilt je er ook zelf voor moet zorgen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, als alleenstaande ouder bijvoorbeeld, of dat je fulltime moet werken om financieel het hoofd boven water te houden, maar 6 dagen werken om die 4e auto te kunnen betalen of 3 keer per jaar op vakantie te kunnen (waar je dan alsnog je kind bij een nanny laat en zelf de kroegen in gaat) tja, daar denk ik wel heel anders over.
Vind het ook niet vreemd dat Sierra 's avonds soms verdrietig in bed ligt en 'I want mommy' zegt. Ik ben nu haar 'second mommy' zegt ze regelmatig. Vader is trouwens 2 weken werken en dan echt weg en daarna 2 weken thuis. Die 2 weken dat hij thuis is ben ik vrij.
Ik probeer ook elke dag iets leuks te doen en samen te lachen. Dat kan zo simpel zijn: kwartiertje trampoline springen (met tuinslang dat is zo leuk joh!) of schommelen, als aapje dragen, spelletjes spelen of stoeien op bed. Het kind ligt dubbel van het lachen en missie is weer geslaagd.

Nieuwe wereld
Als au-pair leef je midden in een gezin en kom je opeens te weten hoe het is om voor een kind te zorgen en gaat er een nieuwe wereld voor mij open. Oké helemaal te vergelijken met een eigen kind is het natuurlijk niet. Als ouders heb je de meeste verantwoordelijkheid. Maar ik begrijp nu wel dat het tussen 8 en half 9 stress kan zijn. Gelukkig hebben wij daar hier geen last van omdat Sierra heel vroeg opstaat en haar moeder ook helpt.
Maar je moet wel elke dag op tijd opstaan, om 3:15 bij school staan en om 6 uur een fatsoenlijke maaltijd hebben gekookt. En je moet je zelf natuurlijk ook aan de regels houden. Want waarom zou zij gezond eten of haar telefoon weg leggen tijdens het eten als je het zelf ook niet doet. Daarom hebben we nu ook ipad regels: geen ipad tijdens het eten en als ze er te lang achter heeft gezeten gaat die ook weg. Wat niet altijd wordt gewaardeerd ;).

Over het algemeen is het dus super leuk en geniet ik er enorm van. Maar ik zou zelf nooit een au-pair in huis willen om voor mijn kind te zorgen. Dan maar wat minder geld op de rekening.

Liefs,

Charlotte