Voordat ik naar Australië ging was het enige wat ik wist: Het is groot, ver van Nederland en ze spreken er Engels. Als je er woont, nu iets meer dan 3 weken kom je langzamerhand steeds achter meerdere dingen die opvallen en anders zijn dan in Nederland. Daarom een lijst met de meest opvallendhedem voor mij:

1. Dat Nederland mega ver weg is! Dat wist ik natuurlijk wel, maar als je 3 keer 7 tot 8 uur in het vliegtuig zit plus nu 10 uren tijdsverschil besef je dat echt.

2. Dat je door het tijdsverschil en social media precies weet wie 's nachts wakker zijn en wanneer het in Nederland ochtend is. Zo rond 5 of 6 uur in de avond voor mij beginnen de reacties te komen.

3. Als je zegt dat je naar het buitenland gaat krijg je veel vaak de opmerking: 'Misschien vind je wel een leuke Australiër daar'. 1 keer is misschien leuk, maar na 10 keer wist ik het wel. Maar of ik nu vriendelijk of geïrriteerd zei dat ik echt niet op zoek ben en niet daarvoor naar het buitenland ga. Dat maakt voor sommige mensen niks uit. Misschien denk je, doe niet zo moeilijk joh, mensen bedoelen het goed. Maar ik werd er echt chagrijnigvan omdat mensen (hoe goed bedoelt ook) iets zeggen zonder te vragen of ik dat überhaupt zou willen. Heb daar al eerder in het blog 'voor- en nadelen van alleen wonen' wat over geschreven.

4. Je krijgt opeens heel veel berichten van mensen van wie je het niet zou verwachten. Super leuk! En, voordat ik vertrok kreeg ik heel veel opmerkingen van mensen dat ze het zo jammer vonden dat ik wegging en me zouden missen.
Ik heb tegen een paar mensen gezegd: Gelukkig heb ik geen negatief zelfbeeld, maar stel dat je twijfelt of men je wel aardig vind en je wel zullen missen als je weg bent, een paar maanden naar het buitenland is dan een super goede remedie tegen een negatief zelfbeeld. Echt, de positieve reacties, kaartjes, cadeautjes, misschien surpriseparty's bleven maar komen.

5. Dat Aussies als begroeting niet zoals wij goedemorgen, -middag of -avond zeggen. Maar: Hi how are you? In het begin dacht ik: Do you really wanna know? Nu weet ik dat een 'fine thanks, and how are you?' en over tot de orde van de dag al voldoende is.

6. Dat Aussies als je ze ergens voor bedankt i.p.v. graag gedaan 'no worries' zeggen. De eerste keer dacht ik: well mate, I don't worry hoor.

7. Als je de hele dag Engels praat, je ook Engels gaat denken en (soms bijna) whatsapp berichten in het Engels gaat sturen naar Nederlandse vrienden. Tenminste ik dan. Ik ben niet meer enthousiast maar excited en niet zenuwachtig maar nervous.

8. Dat je het nieuws in Nederland totaal niet meer volgt. Ik denk maar zo: als er een natuurramp, aanslag, geboorte of overlijden is dan hoor ik het vast wel.

9. Dat Australië heel uitgestrekt is en dat hele stukken rijden heel normaal is. Van Sydney naar Melbourne is het bijvoorbeeld 11 uur met de trein, of anderhalf uur met het vliegtuig. Als ik van mijn woonplaats Hastings in het Zuiden naar Darwin in het noorden zou willen ben ik 41 uur en 3800 kilometer onderweg met de auto. Dat is nog verder dan van Amsterdam naar Georgië.

10. Australisch Engels toch wel wat anders is dan Amerikaans Engels. Makkelijkste voorbeeld: Voor Amerikanen heet ik 'Tcharlot' hier is het 'Charlot'. Ook maken Australiërs woorden korter: Australiër=Aussie, breakfast=brekky en wetsuit=wetty. Verder dan dat kom ik nog niet.

11. Ik hier veel minder tv kijk dan thuis. Sowieso kan RTL gemist alleen in Europa worden bekeken. Scheelt heel veel programma's ;). De enige programma's die ik nu kijk zijn: Expeditie Robinson + Eilandpraat op youtube. Boer zoekt vrouw, Zondag met Lubach, Hunted en Anita wordt opgenomen op NPO gemist. Verder af en toe youtubefilmpjes. Misschien dat ik mijn tv straks in Nederland maar weg doe? Geen idee nog, maar in ieder geval tijd genoeg om over na te denken.

12. Links rijden en dus aan de voor ons passagierskant instappen. Even paar dagen wennen en dan denk je er niet meer over na. Alleen zet ik soms nog wel de ruitenwisser i.p.v. de richtingaanwijzer aan haha. Gelukkig rij ik in een automaat dus aan schakelen hoef ik helemaal niet te denken.
Ik vind het nu raar om Nederlandse auto's rechts te zien rijden op de weg. Niet alleen rijden we hier links, ook lopen we links op de stoep. Klinkt logisch maar daar moest ik de eerste dag in Sydney echt aan wennen. Waar ik wel het meest aan moest wennen, of eigenlijk nog steeds niet aan gewend bent: Eerst naar rechts kijken bij oversteken, daarna naar links. Echt, dat gaat zo in tegen je systeem. Dus ondanks dat het totaal overbodig is, kijk ik ook altijd automatisch naar links. 1 keer ging het bijna mis, ik keek alleen naar links, er kwam niks en wilde dus oversteken. Maar toen kwam er wel een auto van rechts. Oeps. Gelukkig niks gebeurd, maar toen wel geleerd: Eerst rechts, dan links!

13. Het geluid van de verkeerslichten is totaal anders. Wil je weten wat dat geluid dan is klik dan hier: https://www.youtube.com/watch?v=n7N3M4OcoNs.

Dat waren ze voor dit moment. Waarschijnlijk zullen er nog meer volgen. Maar dan maak ik gewoon een deel 2 :).

Liefs Charlotte