Dat was het dan. Mijn allerlaatste werkdagje bij Port Zélande. Weer een periode afgesloten. Gelukkig mag ik als ik wil terugkomen dus de deur is nog niet helemaal dicht, mocht het nodig zijn. Nooit gedacht: Maar ik ga het echt missen. Zelfs het vroege opstaan.. oké dat dan weer niet. Maar wel de broodafdeling waar ik een half jaar heb gestaan.

In totaal heb ik nu 7 jaar in verschillende supermarkten gewerkt. Hoewel het nooit mijn droombaan is geweest is het wel iets wat ik leuk vind en dat bij me past. Ik houd van de afwisseling en contact met collega's onderling en de gasten/klanten.

Maar soms denk ik wel eens bij gasten: Had je de cursus 'hoe gedraag ik mij in de supermarkt' niet kunnen volgen? Daarom speciaal voor die mensen (en voor wie het leuk vind om te lezen) de complete en totaal gratis cursus 'hoe gedraag ik mij in de supermarkt':

1. Bij de kassaband staan van die bordjes, dit heet een beurtbalkje. Doe je dit achter je boodschappen, dan weet de caissière waar jouw boodschappen stoppen. Super handig! Maar dan moet je het wel gebruiken. Wat ook niet handig is, is om pas als de caissière zowel jouw boodschappen als die van degene achter je heeft gescand te zeggen dat de helft niet van jou was.

2. Bedenk van tevoren in welke supermarkt je staat en dat je dan misschien een bonuskaart nodig hebt. Ga niet pas als alle boodschappen zijn gescand door je portemonnee of handtas zoeken naar je bonuskaart.

3. Begroet de caissière, ten eerste is dat beleeft, hij of zij doet het tenslotte ook als het goed is, en ten tweede weet de caissière of je Nederlander of een buitenlandse bent en kan zich dan met het noemen van het bedrag eventueel aanpassen aan je taal. Verbaast kijken en verder niks doen gaat niet helpen.

4. Zeg de caissière gedag als er is afgerekend, Zelfde reden als hierboven. Loop niet weg als je denkt dat het klaar is. Want in mijn geval ren ik je gewoon achterna als het betalen niet is gelukt. 1 keer gedaan bij iemand toen ze had gepind maar pin was geweigerd, mevrouw liep gewoon weg met boodschappen zonder betaald te hebben dus hup erachteraan!

5. Geef het geld áán de caissière. Zij bijt niet, is niet vergiftigd en zal je echt niks doen. Belooft! Het is gewoon heel vervelend als je allemaal muntstukken moet oprapen die de klant heeft neergelegd. vooral het geld letterlijk een meter van de kassa vandaan neerleggen is heel irritant. Waarom niet gewoon geven? Nog erger: Het geld gooien naar de caissière. Dat deed een klant in een supermarkt waar ik heb gewerkt altijd. Ik durfde het niet, maar het liefst wilde ik het terug gooien.

6. Vraag niet gelijk bij binnenkomst waar alles ligt. Alles heeft meestal wel een logische plek dus ga eerst kijken of je het kunt vinden. Een supermarktmedewerker heeft namelijk niet alle tijd om overal met je mee naar toe te lopen.

7. Op de broodafdeling op Port Zélande kunnen de mensen zelf broodjes pakken. Deze doen ze dan in een plastic tasje. Deze tasjes zitten in een kartonnen doos met broodjes erop, die doos staat op een paal en die paal staat naast het stokbrood of bij de ingang. Snap je het nog? Men loopt er bijna letterlijk tegenaan. Maar bijna niemand kan die zakjes vinden. Dus meerdere keren per dag krijg je de vraag: Waar liggen de zakjes? En beste gast, als er dan wordt gezegd: Rechts naast het stokbrood in die doos dan betekent dat niet: links achter het stokbrood uit de doos. Klinkt misschien niet aardig maar als ik een euro had gekregen voor elke keer dat iemand dat vroeg en niet luisterde was ik aardig binnengelopen.

8. De meeste supermarkten sluiten om 20:00 uur. Eigenlijk is het heel simpel te zien: Zijn de deuren dicht, loopt er niemand meer rond en zijn eventueel de lichten uit? Dan heeft het weinig zin om nog aan de deuren te rammen of als de deur nog niet op slot is gewoon naar binnen te lopen. Hetzelfde geld om 6:30.

9. Wordt niet boos op de caissière als je 1 cent teveel heb moeten betalen. Zij kunnen er ook niks aan doen dat we in Nederland de bedragen afronden. En sowieso is het niet goed voor je hart om je daarover op te winden. Dus ontspan, er zijn ergere dingen in het leven.

10. Begin geen heel verhaal in het Duits, Frans, Spaans of verzin het maar. Supermarktmedewerkers doen hun best maar kunnen echt niet alles verstaan. Gewoon kort uitleggen wat je bedoelt, eventueel in het Engels of met google translate is heel fijn. Er een heel verhaal aan vastknopen en daarbij heel snel en onduidelijk praten is echt niet nodig.

Vragen vragen vragen

Domme vragen bestaan niet leren we altijd, maar soms denk ik: Vraag je dit nu serieus?

1. Waar zijn de kassa's?
2. Zijn jullie gesloten? (als alle deuren op slot zijn en de lichten uit.)
3. Bij de kassa: Is dit de kassa afdeling?
4. Bent u open? Nee ik zit/sta hier voor de sier.
5. Waar ligt het stokbrood?Letterlijk voor je neus.
6. Er zit een deukje in het stokbrood, mag ik hem dan gratis?
7. Met zwaar accent: Spreekt u Frans? Nee maar zo te horen spreekt u wel Nederlands.

Zo zie je maar, je beleeft zo nu en dan nog eens wat in de supermarkt. Als iedereen zich sowieso aan deze punten houd moet het een stuk makkelijker worden voor iedereen. Want om met de bekende zin te spreken: Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker.

Hoe is het op jouw werk eigenlijk?

Liefs Charlotte